اثر تجویز گابا بر بهبود علایم دیابت تجربی در موش نژاد cd۱

Authors

نپتون سلطانی

n soltani phyysiology department, medical school & hormozgan research center for prevention of cardiovascular risk factors, hormozgan university of medical science, hormozganگروه فیزیولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی هرمزگان منصور کشاورز

m. keshavarz physiology department, medical school, tehran university of medical sciences tehran, i.r.iran چینوا ونگ

q wang endocrine and metabolism department, toronto university, torento, canada

abstract

مقدمه: گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) یکی از مهم ترین نوروترانسمیتر های مهاری در سیستم عصبی پستانداران است. مطالعه ها نشان داده اند که گابا با غلظتی مشابه مغز در جزایر پانکراس وجود دارد و از سلول های بتا ترشح می شود و اعمال سلول های بتا را تنظیم می نماید. غلظت گابا و تعداد سلول های ترشح کننده ی آن در بافت پانکراس بیماران دیابتی و مدل های تجربی دیابت کاهش پیدا می کند. هم چنین در مورد اثر گابا بر ترشح انسولین یافته های ضد و نقیضی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی این موضوع که آیا تجویز گابا در مدل حیوانی دیابت می تواند ترشح انسولین و گلوکاگون را تغییر دهد و منجر به بهبود برخی از علایم دیابت شود یا خیر. مواد و روش ها: در این مطالعه از 20 عدد موش نر نژاد cd1 با سن هفت هفته استفاده شد. همه ی حیوانات با تجویز داخل صفاقی 40 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (stz) به مدت پنج روز متوالی دیابتی شدند. دو ماه پس از القای دیابت حیوانات به دو گروه ده تایی تقسیم شدند. یک گروه از حیوانات روزانه 200 میکرومول گابا که در pbs حل شده بود به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت و گروه دیگر به عنوان شاهد (حلال)، هم حجم گابا از محلول pbs دریافت کرد. هر دو گره به مدت دو ماه و نیم تحت کنترل قرار گرفتند. نتایج میزان قند خون در گروه دریافت کننده ی گابا، 42 روز پس از درمان نسبت به گروه حلال و همین طور نسبت به اولین روز درمان کاهش معنی داری پیدا کرد. گلوکاگون، حجم ادرار و آب مصرفی در گروه دریافت کننده ی گابا دو ماه و نیم پس از درمان نسبت به گروه حلال کاهش معنی داری را نشان داد و غلظت انسولین پلاسما (67/0±989/0 و 11/0±779/0 نانوگرم بر میلی لتیر) در این زمان افزایش معنی داری و غلظت گلوکاگون (52/4±71/91 و 78/18±07/130 میلی گرم در دسی لیتر) کاهش معنی داری را نسبت به گروه حلال پیدا کردند. هم چنین، آزمون تحمل گلوکز نیز نسبت به گروه حلال دو ماه و نیم پس از درمان به حالت طبیعی بازگشت. نتیجه گیری: تجویز گابا می تواند از طریق تنظیم ترشح انسولین و گلوکاگون بعضی علایم دیابت را بهبود بخشد و شاید بتوان در آینده برای درمان دیابت از آن کمک گرفت.

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

اثر تجویز گابا بر بهبود علایم دیابت تجربی در موش نژاد CD1

مقدمه: گاما آمینو بوتیریک اسید (گابا) یکی از مهم‌ترین نوروترانسمیتر‌های مهاری در سیستم عصبی پستانداران است. مطالعه‌‌ها نشان داده‌اند که گابا با غلظتی مشابه مغز در جزایر پانکراس وجود دارد و از سلول‌های بتا ترشح می‌شود و اعمال سلول‌‌های بتا را تنظیم می‌نماید. غلظت گابا و تعداد سلول‌‌های ترشح‌کننده‌ی آن در بافت پانکراس بیماران دیابتی و مدل‌‌های تجربی دیابت کاهش پیدا می‌کند. هم‌چنین در مورد اثر گاب...

full text

سازوکار اثر تجویز گابا (gaba) در پیشگیری از اختلال عملکرد پانکراس به دنبال القای دیابت در موش نژاد cd۱

مقدمه: در دیابت نوع 1 ، لنفوسیت های t و سایر عوامل التهابی به داخل جزایر رسوخ کرده و سبب تخریب سلول های بتا می شوند. سلول های t رگولاتورcd4+/cd25+، برای کنترل اتوایمیونیتی در دیابت نوع یک مفید هستند. برای تولید و فعال سازی این سلول ها، وجود foxp3+ لازم، اما ارتباط(nrp1+) notrophline1 با این سلول ها ناشناخته است. پرسش این مطالعه آنست که آیا تجویز گابا می تواند از القای دیابت به وسیله استرپتو...

full text

سازوکار اثر تجویز گابا (GABA) در پیشگیری از اختلال عملکرد پانکراس به دنبال القای دیابت در موش نژاد CD1

full text

اثردرمانی گابا بر بهبود علایم دیابت نوع یک در موش non obese diabeti

مقدمه گابا یک توروترانسمینر مهاری است که با غلظت زیاد در سیستم عصبی وجود دارد برخی از مطالعات نشان داده اند غلظت گابا در نمونه های دیابتی کاهش می یابد. در رابطه با اثر گابا بر روی ترشح انسولین و گلوکاگن گزارشات ضد و نقیضی وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثرات درمانی گابا در موشهای دیابتیک nod است و این که نشان داده شود آیا گابا می تواند ترشح انسولین را در موشهای دیابتی به سطح نرمال باز گرداند؟ ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

Journal title:

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۱۰، شماره ۵، صفحات ۵۳۳-۵۴۱

Keywords

دیابت گابا قند خون انسولین گلوکاگون استرپتوزوتوسین

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com